Bawarski Darth Vader
2010-05-27 12:50:07
"Jezu jak tu się nie bać,
gdy tak daleko do nieba
na filmach same potwory
wojny i nowotwory.
Złodzieje i włamywacze,
zboczeńcy i podpalacze" (słuchaczka Radia Maryja)
Istotnie. Jezu, jak tu się nie bać. Lata 80. Zimna wojna, ciepła wódka. Kończy się wyścig zbrojeń i amerykańsko-rosyjskie gwiezdne wojny. Mroczny cień śmierci w postaci Dartha Vadera unosi się w masowej wyobraźni jak brzydki zapach po kupie. Triumfy święci muzyka elektroniczna, co raz to w tym, czy innym songu wysyłając w kosmos rakiety, sigue sigue sputniki, flying saucer ataki. Niemiaszki też chcieli swoje nazistowskie paluchy wsadzić gdzieniegdzie. Baza Rammstein im nie wystarczała. Tylko jak tu co zrobić? Bundeswehra po wojnie nie miała prawa stacjonować poza krajem ojczystym, cały świat patrzył im na tłuste, brudne ręce. Trzeba było uciec się do działań pozafrontalnych, to jest spisku.
Jak wiadomo, Niemiec nadaje się do wszystkigo tylko nie do myślenia. I tak oto, w oparach sauerkrautu i kobiecego potu Niemaszki knuli. Zwali się Edgar Schnepper i Hans Muller i prawdopodobnie byli niedorozwinięci. W 1982 ukazała się ich debiutancki self-titled. Już po okładce widać było, że nie w kij pierdział i że Anakin ze Skywalkerów znalazł oto godnych następców. Zachwycił się nimi rezyser Wolfgang Becker - i to do tego stopnia, że kawałek Why Can Bodies Fly wylądował na scieżce dźwiękowej do Peggy hat Angst. Nie dziwota zresztą. Ja też mam angst jak ich słucham.
Jeńców nie brali, a ich lateksowe stroje jak znalazł pasowałyby nie tylko do wielkiego star destroyera, ale i do berlińskiego fetysz klubu. Zło to i niedobro. Skomasowane. Zobaczcie sami... teledysk mówi sam za siebie. Indżoj.
Skomentuj