Nie jesteś zalogowany

ukradli mi

2010-08-20 03:27:23

Ukradli mi zajawke.

Byłem młody i nie znałem się na muzyce. Ale kto w wieku 13 lat z internetem przez modem sie zna? Miałem wtedy trzy ogromne zajawki muzyczne. Największą był hip-hop który kształtowałnie tylko moją świadomość ale i wygląd. Nosiłem baggy jeansy kontra legginsy, walczyłem z mamą żeby móc sie obciąć na te trzy milimetry i nie dostawałem w pysk od kolegów dresiarzy. Drugą był skate punk (naturalna ewolucja?) i do tej pory żałuje że nie było mnie na NOFX w lipcu. Trzecią był black metal i o tym tu i teraz.

Moje pierwsze spotkanie z blackiem było, nie uwierzycie, magiczne. Pamiętam te chwile, jedną  z tych niewielu w całym życiu. Mieszkanie pod wieczór, jakaś krzątanina i ja siedze na podłodze oglądam VH1. Nagle zgrzyt, jakis wilk z telewizora, rysują się runy, klawisz plumka. Nie no nawet nie będe próbował tego opisać, śmiesznie to wygląda, sorry. To był ten moment kiedy czas staje, kiedy można dotknąć emocji drugiej osoby, kiedy odbiorca jest zestrojony z nadawca. 

Long story short, to było to. To chyba ten rodzaj emocji którego szukam w muzyce. To ten moment kiedy człowiek uzmysławia sobie ze nie etykietki mają znaczenie. I jak próbowałem innym tłumaczyć ze ten black którego ja słucham ma niewiele wspólnego z metalem to nikt nie rozumiał.

Chcę przybliżyć historie ale bez odwoływania siędo prehistorii. Dobrym bratem bliźniakiem był zespół Bathory. Było sporo power metalowej radochy ale też odwołanie się do pogańskich czasów (coś jak witch house z gitarami i bez trójkątów).

Drugim, złym, bratem bliźniakiem byli brytolscy pozerzy z Venom. Skórzane wdzianka i kiepksi thrash metal. Lepiej o nich nie pamietać. Do tej mieszanki dodajmy jeszcze Candlemass. Czesto mówi się ze black metal jest ekstremalny. Ale jest ekstremalny w dwie strony, czasem ekstremalnie szybki a czasem wolny. Wolny jak doom metal. I gdyby nie polewkowy klip to ten kawałek naprawde byłby mocarny.  Lou Barlow lubi St. Vitus my możemy słuchać Candlemass.

 

Byli też kolesie bardziej na serio. Podpalanie kościołów, bullet belty i znów świetna muzyka. Mayhem:

Ulver:

Ja nie słucham metalu. 90 procent tej muzyki mogło by dla mnie nie istnieć. Zawsze marzyła mi się mieszanka blacku z muzyką której 'naprawdę' słucham i sojusznika znalazłem w postaci Phila Elveruma. Przeciwnika znalazłem w postaci mody na wszelkiej maści niugejzy i lo-fi. Recenzja nowego Burzum pojawiła sie w rożnych dziwnych miejscach polskiego internetu, na Porcysie są recenzje jakis slabych amerykańskich projektów (tylko Bergen!) był Alcest a i pojawiła sie Yoga (bardzo dobra). Gdzie te czasy kiedy opowiadało sie takie dowcipy jak:

- czego słuchasz?

- a różnej muzyki

- no powiedz

- heavy metal, black metal, death metal, power metal

hu hu hu. Black cieszy się zupełnnie zasłużoną uwagą ale tu dochodzimy do sedna. Ukradli mi zajawkę. Ukradli mi poczucie wyjatkowości i pozostaje mi tylko dopisać kolejną zwrotke

but i wad there

in 1994

when burzum killed mayhem

 

p.s. tak sie zastanawiam co mnie tak kręci w blacku i w ramach akcentu humorystycznego dodam ze to troche taka telenowela. No bo w teledysku Candlemass widac wokaliste Mayhem który później popełnił samobójstwo o czym piosenke Transilvanian Hunger napisał Darkthrone a gitarzyste Mayhem zamordował Varg.

p.s. 2 W ogóle Quorthon z Bathory też już w piachu, Ulver odleciał w zupełnie inna strone tak jak Darkthrone. Wszystko brzmi juz jak death metal albo jak symfoniczne mokre sny chłopca z pryszczami ew. lo-fi wannabies.

Komentarzy: 2 Nie dodano tagów

don't hassel the off

2010-08-11 19:55:03

No i jak tu zacząć jeśli wszystko zostalo już powiedziane. Wszyscy na to wydarzenie czekaliśmy i nie wiem jak Wy ale ja dostałem do czego chciałem. To były trzy dni (bez Matmosowego gigu, no aż tyle kasy nie mam, przez openera wszystko) swietnej zabawy i obcowania z czyms co wreszcie można nazwać sztuką. Bez zbędnych słów dodam ze organizacja mogła by być mimo wszystko lepsza ale nie narzekam (chociaż jestem niższy niż Clint Eastwood). Co do koncertów to zawody były dwa, zachwyty też dwa.

To do dzieła

hey ho lets go!

1) Newest Zealand

Nie mogłem odpuścić pierwszego gigu nowego bandu Borysa (moge pisać tak po imieniu mimo że go znam tylko z internetu a on mnie nie zna w ogóle?). Troche mnie raził dobór 'instrumentalistów' bo Excessive Machine nie lubie zbyt ale Afrojax byl bardzo miła niespodzianką. Borysowi słodko trząsły (trzęsły?) się ręce jak gral na klawiszach ale pod koniec był chyba zadowolony, spoko. No i już wiem że w TCIOF to jego wkład mi się podoba(ł) najbardziej.

2) Tin Pan Alley

Mój pierwszy raz z nimi ale wiedziałem że będzie dobrze i było. Fajne piosenki, jednego motywu nadal nie moge się pozbyć z głowy (nie to żebym chciał)

3) Kim Novak

Po nich nie spodziewałem się niczego dobrego i też się nie rozczarowałem. Klisza goni klisze, odechcialo mi sie ich słuchac już po pierwszym jakims niby medleyu rockowych riffów i kurde lubie Black Sabbath ale ich nie lubie. Niestety dali mi sie we znaki jeszcze bo...

3) Cieślak i Księżniczki

... było ich słychac na całym terenie festiwalu. To był jedyny moment kiedy narzekałem na mały obszar (o północy ten mały obszar błogosławiłem). Ta połowa koncertu ktora po części słyszalem jednak mi sie podobała, spoko.

4) The Psychic Paramount

Pierwszy mini zachwyt. Świetne, transowe, chałaśliwe, ciekawe. Momentami jednostajne ale wciągające. Mojej dziewczynie też sie podobało bardzo co znaczy więcej niż znak jakości Q

5) Toro Y Moi

Z tego co czytałem to będe pierwszy. Ten koncert nie spełnił moich (bardzo bardzo bardzo bardzo) wysokich oczekiwań. Ja wole te jego lo-fi gitarową stronę, on postawił na swój touch i chillwave. Bisu (wow!) sluchałem z zewnątrz.

6) The Horrors

Jeśli czegoś w muzyce nie lubie bardziej niż Dzwonów Rurowych to jest to pozerka na scenie. Nie mogłem przeżyć tych ich strojów i fryzur i wyuczonego zmanierowanie ze nie pamiętam nic z muzyki oprocz tego ze mi sie nie podobało. Na zagranicznych serwisach chwalą, wtf?

7) Art Brut

Świetny przykład jak charyzmatyczny wokalista może zrobić dobry koncert. Muzycznie brzmiało jak pierwsza płyta Wire albo średnia wyciągnięta z post punk revival ale mimo wszystko było miło, skakałem, klęczałem a co najważniejsze, dużo się uśmiechałem

8) The Fall

Jak skończył się ten koncert to smutek wypelniał moje serce. Byłem załamany zupełnie, troche może zły. Dzień poźniej miałem już tyle siły że mogłem sobie żartować przed znajomymi udajac redaktora muzycznego, ekhm, "Fall znaczy po angielsku upadek i tego byliśmy świadkami na Off Festival w Katowicach". Tak brzmiało by pierwsze zdanie mojej relacji w dodatku kulturalnym jakiejkolwiek gazety. I nie moge uwierzyć że na Primaverze było j e s z c z e  gorzej (jak przeczytałęm tutaj), wow.

9) Plum

Dobre bo polskie. Szkoda że energia włożona w występ troche rozpływała sie w słońcu i leniwej atmosferze.

10) FM Belfast

Kto by pomyślał że można rozkręcić tak dobrą zabawę o 16:10? Po pierwszej piosence byłem pewien że zachwile mi się znudzi, no bo laptop, jakieś wskrzeszanie abby i śpiewanie falsetem. Los ze mną zaigral i razem ze wszystkimi klaskalem i krzyczałem na koniec występu błagając ich o jeszcze. Następnego dnia spotkałem ich przed barierkami i nie mogłem się powstrzymać by nie przybić z nimi piątki. Great show guys.

11) Pink Freud

Kiedyś Ania Gacek napisała w Teraz Rocku że bodaj na Glasto odpuściła sobie pierwszy koncert The Raconteaurs by zobaczyć po raz kolejny Franz Ferdinand. Ja nie popelniłem tego błedu i odpuściłem sobie Muchy ktore widzialem juz setki razy (i w te wakacje już dwa) i poszedlem sie dokształcić i wreszcie zobaczyc 'ten no kurde jazz'. No ale mnie to nie porwało, troche się nawet wynudziłem. Jak w przerwie piosenek uslyszałem Miasto Doznań to zaczałem śpiewać.

12) Apteka

Znów chyba sobie za dużo obiecywałem. Nie było chyba źle ale

1) pogująca młodzież

2) już nie śmieszące mnie teksty Kodyma

3) kiepska prezencja pozostałych muzyków (tak, dla mnie to sie liczy)

no niestety, moze kiedyś

13) Mouse On Mars

Po FM Belfast bolały mnię nogi i już myślałem ze lepszej imprezy nie będzie. I znów się myliłem, kurde no.  Tańczyło się swietnie mimo ze jakaś dziewczyna chciała mi rozpiąć plecak (?). Gdzieś tam z tyłu głowy kręciła się myśl że może Mark E. Smith na jakiś featuring wpadnie ale chyba miał kaca (ja na jego miejscu mialbym ale moralnego)

14) Tunng

Słyszałem tylko połowe ale podobało mi się bardzo. Niestety żołądek nie sługa i ich ładnych i bogatych piosenek słuchałem z wysokości strefy gastro. Tak samo potraktowałem Hey

15) Mew

Zieeeeeeeeeeeeew. Ja tu czekam na Dinosaur Jr., chce się rozgrzać a tu takie no... Takie niby patetyczne i niby prog ale ja tego nie słucham i nie chcę.

16) Dinosaur Jr.

No tutaj to wszyscy napisali juz wszystko, co więcej, cały koncert można sciągnąc z internetu. Pożyczony sprzęt, zapowiedź Metza, bolące nogi a i tak było zajebiście. I'll be down, I'll be around...

17) Lali Puna

Wspaniałe zakończenie dnia. Kraftwerkowskie bity, piękny wokal, no ładnie bardzo, bardzo ładnie. Ponadto muzyka mi zawsze lepiej wchodzi jak jestem śpiący, jakaś taka senna magia.

18) Ed Wood

Ja nie wiem czemu nikt do tej pory o nich nie wspomniał (może dlatego ze pod scena bylo z 30 osób?). Dla mnie to jeden z dwóch najlepszych koncertów festiwalu. Widziałem ich przed Polvo i z ciekawości chciałem jeszcze raz. Nie spodziewałem sie że tak mnie rozwalą. Gdyby nie Flaming Lips to oni byli by najlepsi. Ten koncert to total, tak sobie zawsze to wyobrażałem. Energia, spontanicznosc, swietna muzyka no kurde no. Macia Morettiego prawie w ogole nie słyszałęm ale i tak wow, ostatnia piosenka, wow. Absolut i gdyby tylko ta ich płyta sie tak głupio nie nazywała.

19) Pulled Apart By Horses

No fajnie, skaczą sobie chlopaki, taki metalcore grają, troche hard rocka i w ogóle ale po Edzie Woodzie, no sami wiecie. Nie potrafiłem ich obiektywnie (w miare) ocenić. Z perspektywy to nawet fajnie. Przybijam pione.

20) Happy Pills

Słaaaaaabo. Na plus cover Pixies po ktorym wolałem żeby grali Dixies. Końcówki koncertu słuchałem z huśtawek i karuzeli (co nie było dobrym pomysłem bo chciało mi sie potem żygać)

21) Bear In Heaven

Słabo jak dla mnie, tym bardziej mnie dziwiło świetne przyjęcie publiczności. Za dużo sampli, za mało melodii

22) Casiokids

A to było fajne. Fajne piosenki i dużo ciekawych pomysłów i ananas-grzechotka i chciałem zobaczyć jak oni podłaczają swoje Casio żeby nie wyrwało gniazda bo ja mam z tym problem ale zapomniałem okularów. Może Wy wiecie?

23) Dum Dum Girls

Nuda nuda nuda, tak przez cały dzień, nuda nuda nuda, nic nie dzieje sie

Fajnie dziewuchy i ubrane i sie ruszaja w wyuczony sposób NO ALE KURWA. Każda piosenka była taka sama, melodie byly więcej niż słabe,  brzmienia przewidywalne. Cover band epoki ktora jakoś tam zrobiła się modna. W podobnym stylu ale o niebo lepiej polecam zespół Grass Widow, też dziewuchy ale z ambicjami ( http://www.youtube.com/watch?v=TFCg8x2j868 aż sie kurcze podzielę linkiem)

24) No Age

Po drętwych i pozerskich babach mamy fajnych i szczerych chlopaków. Ponoć hype byl w obu przypadkach ale tu okazuje się być usprawiedliwiony. Jestem chyba niespełnionym perkusistą bo na ten instrument zawsze zwracam najwiecej uwagi i  w tym przypadku moge czuć sie usatysfakcjonowany (+ mój mały ranking festiwalowych perkusistów 1) kolo z Eda Wooda, 2) kolo z Psychic Paramount, 3) kolo z No Age własnie).

25) The Raveonettes

A propos rockandrollowych inspiracji i perkusji w stylu stopa werbel stopa stopa werbel werbel (to sie jakos nazywa fachowo?) to Sharin Foo z kolegami wygrywają na całej długości z dziewuchami Dum Dum. No i to brzmienie, no i ta Sharin!

26) Kryzys

Drugi wielki zawód. Wszystko było żle. Byl perkusista gubiący tempo (huh), były drętwe żarty, była wkurzająca basistka, był kiepsko śpiewający Bryl i ogólnie atmosfera próby w garażu. Ja tego nie lubie i mówie stanowcze NIE

27) Flaming Lips

No i tu też zostało wszystko powiedziane już. Przyznam się szczerze że wczesniej niezbyt ich znałem ale kupili mnie w 100 procentach.

 

I to by było na tyle, nie pisałem o koncertach które tylko odwiedziłem chwilowo (jak Fennesz), lub których słuchałem z daleka (jak połowa Lenny Valentino).

Fun is fun, done is done. Boje się pomyśleć co będzie za rok

 

 

Komentarzy: 3 Nie dodano tagów

Bogate dzieciaki z duzych miast vs nie takie bogate dzieciaki z miast mniejszych

2010-07-19 16:10:48

czyli porownanie dwoch festiwali z punktu widzenia dzieciaka pomiedzy na przykladzie festiwali Open'er Fest i Slot Art Fest. 

 

Jestem pewien ze kazdy z was przez cala szarosc i ciemnosc miesiecy szarych i ciemnych uklada sobie w glowie plan maksymalnego wkorzystania miesiecy letnich. Ale kiedy nasz iPod ugina sie pod ciezarem kompilacji kawalkow o nocie 7.5 z porcysowego playlistu a sesja radosnie zostala odroczona na wrzesien trzeba spojrzec na swiat realnie i wykresli z notesu euro trip, turystyke koncertowa czy podlaczenie sie jako roadie The Breeders na ich trasie po stanach. Polska jest wystarczajaco piekna, mamy piekna polnoc i piekne polodnie, piekny Open'er na polnocy i piekny Slot Art na poludniu.

 

Zeby nie bylo, nie chce pisac tak naprawde o dzieciakach. Nie chce z cynicznym usmiechem nasmiewac sie z podrabianych ray banow, mysle ze wiecej smiechu mozecie miec ze mnie bo wlasnie sie zorientowalem ze firefox nie pozwala mi przekopiowac tego do worda zeby poprawic ortografy. Poprostu te dwa festiwale roznia sie diametralnie, sa jak dwa bieguny i w kwestii geografii i oferty. Nawet ideologicznie sie roznia a odbywaly sie niemal w tym samym czasie i mialem te przyjemnosc, ze bylem na obu. Zacznijmy wiec

 

Muzyka

Na Open'era jedzie sie dla muzyki, wiadomo. Sledzimy lineup od pazdziernika z wypiekami na policzkach rzucajac mimochodem ze i tak nie bedzie nic ciekawego ze komercja. Ziolkowski wie jaki jest target tego festiwalu wie tez kogo zaprosic by sprzedac jak najwiecej bilecikow i karnecikow. Jednym z wielu zarzutow pod adresem Open'era jest troche pachnacy formalina trend sprowadzania weteranow, legend, zasluzonych jak zwal tak zwal. Ogolnie nieswiezosc. A to Sex Pistols, a to Sonic Youth a to, jak w tym roku, Massive Attack dla trip-hopowcow, Pearl Jam dla grunge-owcow i Pavement dla indie-rockowcow (woa, so 90s!!). Swiezosc innych gwiazd tez watpliwa (Klaxons w tym roku, tak samo spoznieni Franz Ferdinand i Bloc Party w latach ubieglych), mimo wszystko marki rozpoznawalne. Slot odwrotnie, jesli chodzi o gwiazdy to lineup ubawilby wszystkich tych ktorzy smieja sie z Lao Che na Offie. No bo Fhrustuck? Reaktywowani Homosapiens? Jedno spojrzenie na ich bio na last.fm odrzuca (ale naprawde dobry koncert btw). Jedna gwiazda w postaci mewithoutYou (ej, dla nich tam w ogole pojechalem) to za malo. Sila Slotu jednak tkwi w zespolach mniejszych z krajow okolicznych europejskich. Hella Comet z Austrii w nagraniach ciekawi, na koncercie nudniejsi (post-rockowe klisze sie mszcza) mimo wspanialej (pod wzgledem wizerunkowym i artystycznym(!) ) wokalistko-basistki. Metalcorowe To Leave A Trace z Ukrainy (kto by pomyslal ze mi sie spodoba?) i rewelacja moim zdaniem czyli Lingby z Niemiec. Ale przejdzmy dalej

 

Atmosfera

No bo Opener to taki festiwal festiwal, patrzymy na dziewczyny, smiejemy sie z pijanych brytoli, ktos tam sie przewraca, ktos sie smiesznie ubral, wcianmy niedobre kluski i popijamy Heinekenem. Na polu namiotowym spiewy do rana (nadal nie wybaczylem temu kto o piatej ranej rok temu przez pol godziny spiewal ze jego sex jest on fire). Dziewczyny przebieraja sie wieczorem w namiotach w ciuchy 'na wyjscie', robia sobie make-up i w droge. Slot - znow inaczej. Caly festiwal odbywa sie w duchu chrzescijanskim. Az zapachnialo czarnogrodem. Zamiast zielonego loga moglo by wszedzie byc oko opatrznosci, zupelna zmiana patronatu a co za tym idzie i ogolnych wrazen. Nie jestem czescia tego zjawiska, musze sie przyznac ze codziennie ranne msze (z udzialem naprawde 'mocno rockowego bandu') troche mnie smieszyly ale jest w tym cos co mnie urzeklo a mianowicie szczerosc. A szczerosc ta objawia sie tez w tym co dominuje na slocie i odroznia go od innych festiwali. Glowna jego idea nie jest bowiem muzyka a codzienne warsztaty. Ich wybor jest niesamowity od nauki sredniowiecznej sztuki kucia zelaca przez robienie grzechotek z ogolnie dostepnych materialow, zajecia z chorem gospel do wykladow z antropologii. Ciezko mi tutaj sie emocjonalnie nie uzewnetrznic ale serio, tylu ludzi bez spinki w jednym miejscu nie widzialem dawno, zaczne sluchac Kultu.

 

Miejsce/Organizacja

 

Morze, plaza, lotnisko vs klasztor cystersow i odra. Kolejna ogromna roznica. Opalanie sie leniwie na plazy i wkurzanie na biagajace dzeciaki ktore sypia na Ciebie piach ma swoj niezaprzeczalny urok. Chodzenie po ogromnym terenie lotniska w upale tez jest fajne. Duze przestrzenie - duzo slonca w skrocie. Przeciwnie z drugiej strony - ogromny klasztor cystersow (rany, ale on jest piekny) do tego katedra w ktorej ciagle cos sie dzialo i miliardy upierdliwych komarow. Organizacyjnie ogien i woda. Na opku agencja ochroniarska na slotku wszystko opieralo sie na wolontariacie (wszyscy ochroniaze byli dzieciakami, przy prysznicach kolejki pilnowaly dzieciaki a niektore koncerty byly tak naglosnione ze boje sie ze akustyk tez byl dzieciakiem ;) ).

To byl juz 18sty slot. Ten festiwal dziala juz tyle lat a ja dowiedzialem sie o nim tak niedawno. Jest tak zupelnie inny, undergroundowy wrecz, ze nawet ludzie pracujacy w Co Jest Grane nie wiedza ze maja nad nim patrona medialny. To chyba moja nieracjonalna sympatia do rzeczy malo znanych wywoluje tyle cieplych uczuc do tego festiwalu ale co zrobic!

Ej, wspomnialem wam ze na Slocie jest prohibicja? Jak na jarocku za naszych rodzicow, how cool is that?

 

p.s. nie chcialo mi sie tego przeczytac po napisaniiu, jadlem w przerwie obiad wiec watki moga byc pomieszne, stylistycznie to moze byc do niczego, rany mam nadzieje ze jeszcze cos tutaj napisze i zmyje z siebie ten wstyd, elo

Komentarzy: 8 Nie dodano tagów

« wróć 1 czytaj dalej »